Русско-киргизский словарь - охотник

охотник I

м.

аңчы, уучу; мергенчи (ружейный).

охотник II

м.

1. (добровольно идущий на что-л.) каалоочу, каалаган;

нашлось много охотников идти в разведку чалгынга барууну каалагандар көп табылды;

2. разг. (любитель) жакшы көргөн, жакшы көрүүчү;

охотник до книг китепти жакшы көргөн;

охотник читать окуганды жакшы көргөн адам;

3. охотники мн. алуучулар, каалоочулар;

на книгу нашлось много охотников китепти каалоочулар көп болуп чыкты.